Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

2 Απριλίου Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (Βιβλία και εκπλήξεις)


2 Απριλίου  (γενέθλια του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν)
Ημέρα Παιδικού Βιβλίου


(μην ξεχάσετε να διαβάσετε την έκπληξη στο τέλος της σελίδας) 
Tα τρομερά σαΐνια του Γ'3: 2015-12-13

Ας ξεκινήσουμε με το υπέροχο βίντεο animation  "Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του 
Κου  Morris Lessmore



                                                             Θέαση ταινίας
                                              Ερωτήσεις προσέγγισης 
                                           (αξιοποιούμε την ταινία παρέα με τα παιδιά μας)
  • Υπάρχουν σημεία της ταινίας που σε μπέρδεψαν;
  • Ποια συναισθήματα σού δημιουργήθηκαν; Σε ποια σημεία της ταινίας;
  • Τι σου άρεσε στην ταινία;
  • Τι δεν σου άρεσε στην ταινία;
  • Περιγράψτε τον πρωταγωνιστή-ήρωα. Τι φορούσε; Ποια ήταν η ηλικία του;  Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε; Μετά την καταστροφή που προσγειώθηκε στο έδαφος ποια αντικείμενα βρέθηκαν δίπλα του; Αν βρισκόσασταν στη θέση του μετά από ένα οδυνηρό συμβάν καταστροφής τι θα θέλατε να είχατε μαζί σας;  Ή…….. αν στα 3 αντικείμενα που θα επιλέγατε το ένα ήταν βιβλίο , ποιο θα διαλέγατε;
  • Τι ήταν αυτό που χρειάστηκε χειρουργείο; Έχετε νιώσει ποτέ την ανάγκη να διασώσετε πολύτιμο αντικείμενο , κειμήλιο, πώς νιώσατε; Αν όχι , τώρα που το καλοσκέφτεστε και σίγουρα δεν είναι αργά , ποιο θα θέλατε να επισκευάσετε;
  • Περιγράψτε και καταγράψτε με κάθε δυνατή λεπτομέρεια τη βιβλιοθήκη των ιπτάμενων βιβλίων.
  • Scan_Pic0309Ας φανταστούμε μια νύχτα σκοτεινή, την επίσκεψή μας , χωρίς να μας καταλάβει κανείς, στην Βιβλιοθήκη (Παιδική ή όχι ) της περιοχής μας !!!!! Τι ακούσαμε, τι είδαμε, τι ακουμπήσαμε, τι μυρίσαμε; Πώς νιώσαμε;
  • Σας άρεσε η μουσική της ταινίας
(πάτησε το σύνδεσμο)
Όπως κάθε χρόνο την αφίσα και το μήνυμα της Ημέρας αναλαμβάνει μία χώρα. Φέτος γιαυτό δούλεψε η Σλοβενία :
και το μήνυμα από τον Σλοβένο συγγραφέα Peter Svetina*, μεταφράστηκε στα ελληνικά, όπως κάθε χρόνο, από τη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς ενώ η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από τον Σλοβένο εικονογράφο Damijan Stepančič**.

Το υπέροχο μήνυμα του Peter Sventina:

“Εκεί που μένω, οι θάμνοι πρασινίζουν αργά τον Απρίλη ή νωρίς τον Μάη και σύντομα γεμίζουν με κουκούλια από πεταλούδες. Αυτά τα κουκούλια μοιάζουν με μπαλίτσες από βαμβάκι ή με κουφέτα και οι νύμφες τους καταβροχθίζουν φύλλο το φύλλο μέχρι που οι θάμνοι απογυμνώνονται. Όταν όμως οι νύμφες γίνουν πεταλούδες και πετάξουν, οι θάμνοι δεν είναι κατεστραμμένοι. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, ξαναγίνονται πράσινοι πάλι και πάλι.

Έτσι μοιάζει ο συγγραφέας, έτσι μοιάζει ο ποιητής. Κατασπαράζονται, μένουν κατάστεγνοι από ιστορίες και ποιήματα, που, όταν ολοκληρωθούν, πετούν μακριά, μπαίνουν μέσα σε βιβλία και βρίσκουν τους αναγνώστες τους. Αυτό γίνεται πάλι και πάλι.

Και τι συμβαίνει μ' εκείνα τα ποιήματα και τις ιστορίες;

Ξέρω ένα αγόρι που έπρεπε να κάνει κάποια εγχείρηση στο μάτι του. Για δύο εβδομάδες μετά την εγχείρηση, έπρεπε να ξαπλώνει μόνο από τη δεξιά πλευρά και μετά δεν έπρεπε να διαβάζει τίποτα για έναν μήνα. Όταν τελικά ξαναπήρε στα χέρια του ένα βιβλία έπειτα από ενάμιση μήνα, ένιωσε σαν να κατάπινε λέξεις μ’ ένα κουτάλι από μια γαβάθα. Σαν να τις έτρωγε. Πραγματικά τις έτρωγε.

Ξέρω κι ένα κορίτσι που, όταν μεγάλωσε, έγινε δασκάλα. Μου είπε: “Τα παιδιά που οι γονείς τους δεν τους διάβασαν παραμύθια έχουν στερηθεί κάτι σημαντικό”.

Οι λέξεις στα ποιήματα και στις ιστορίες είναι τροφή. Όχι τροφή για το σώμα, όχι τροφή που μπορεί να γεμίσει το στομάχι σου. Τροφή όμως για το πνεύμα και τροφή για την ψυχή.

Όταν πεινάει κάποιος ή διψάει, το στομάχι του γουργουρίζει και το στόμα του στεγνώνει. Οι πεινασμένοι γυρεύουν να φάνε κάτι, ένα κομμάτι ψωμί, ένα πιάτο ρύζι ή δημητριακά, λίγο ψάρι ή μια μπανάνα. Όσο περισσότερο πεινούν, τόσο στενεύει ο οπτικός τους ορίζοντας, ώσπου παύουν να βλέπουν ό,τι δεν είναι τροφή για να τους χορτάσει.

Η πείνα για λέξεις εκδηλώνεται διαφορετικά. Μοιάζει με θλίψη, με λήθη, με αυθάδεια. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από τέτοιου είδους πείνα δε νιώθουν πως η ψυχή τους τρέμει από το κρύο κι ότι προσπερνούν τους εαυτούς τους χωρίς να το προσέχουν. Ένα μέρος του κόσμου τους εξαφανίζεται χωρίς να το γνωρίζουν.

Αυτού του είδους η πείνα χορταίνεται με ποίηση και ιστορίες.

Υπάρχει όμως ελπίδα για όσους δεν έχουν ποτέ αφεθεί ν’ απολαύσουν τις λέξεις, για να χορτάσουν αυτή την πείνα;

Υπάρχει! Το αγόρι που είπαμε διαβάζει κάθε μέρα. Το κορίτσι έγινε δασκάλα και διαβάζει στους μαθητές της. Κάθε Παρασκευή. Κάθε βδομάδα. Αν κάποια φορά το ξεχάσει, της το θυμίζουν τα παιδιά.

Και τι γίνεται με τον συγγραφέα και τον ποιητή; Καθώς έρχεται το καλοκαίρι, θα πρασινίσουν πάλι. Και πάλι θα στεγνώσουν από ιστορίες και ποιήματα, που θα πετάξουν μακριά προς κάθε κατεύθυνση. Πάλι και πάλι.”

(πατήστε το σύνδεσμο)


Ήρθε η ώρα για την έκπληξη !!!!!

Αυτές τις μέρες που η μαμά φωνάζει : "διάβασε ένα βιβλίο" , εσύ μπορείς να την κάνεις να τρίβει τα ματάκια της, κάνοντας τα παρακάτω. 
Αν ζωγραφίσεις ή φτιάξεις σταυρόλεξο, σελιδοδείκτη , κρυπτόλεξο, κουίζ, κόμικ, στιχάκια, κατασκευή ή διαφήμιση του βιβλίου που διάβασες τελευταία και το στείλεις μέσω του/της δασκάλου-ας σου ως φωτογραφία στους υπεύθυνους  του blog, θα το δεις μετά από λίγες ημέρες σε μια όμορφη ανάρτηση εδώ (για την οποία θα είσαι περήφανος-η) !!!!!
 Πρόσεξε όμως : Για να τηρούμε και τους κανόνες του ασφαλούς διαδικτύου :

  1. Θα γράψεις πάνω στη δουλειά σου μόνο το μικρό σου όνομα και το τμήμα σου.
  2. Οπωσδήποτε θα έχεις και τον τίτλο του βιβλίου που διάβασες και σου έδωσε έμπνευση
  3. Καμία φωτογραφία να μην έχει πρόσωπα, αλλά μονάχα την εργασία σου φωτεινή και καθαρή 
  4. Η φωτογράφιση μπορεί να γίνει με κινητό ή άλλο μέσο και να σταλεί με mail στο δάσκαλο ή τη δασκάλα σου ή και να την ανεβάσεις στον τοίχο της κυψέλης που συμμετέχεις στο e-me. 
  5. Εδώ θα βρεις ιδέες: