3 του Δεκέμβρη, Ημέρα των Αμεα , ........"Μπαίνουμε στα παπούτσια του άλλου" !!!!!

"Μπαίνω στα παπούτσια του άλλου" 

ήταν το μήνυμα της σημερινής ημέρας.Τα διαφορετικά παπούτσια που φορέσαμε σήμερα και τα οποία εννοείται ότι οι μικροί μας φίλοι παρατήρησαν αμέσως, λέγοντας την φράση: 

《κυρία γιατί φοράς διαφορετικά παπούτσια;》

 έγιναν η αφορμή να συζητήσουμε για την αναπηρία και την διαφορετικότητα.

Διάφορες δραστηριότητες μας έκαναν να μπούμε για πολύ λίγο στη θέση ενός ατόμου με δυσκολία, να νιώσουμε το πώς αισθάνεται με τον εαυτό του, με τους άλλους, με τις καθημερινές προκλήσεις γύρω του και να σκεφτούμε αν, πού, πότε και πώς μπορούμε να του προσφέρουμε βοήθεια.

Είναι δύσκολο να μπεις στη θέση κάποιου άλλου απόλυτα. Μπορούμε όμως να μάθουμε στα μάτια του άλλου να διαβάζουμε όσα με λόγια δεν μπορεί να μας πει. 

Τέλος παρέα με τον Τέντι τον θαραλλέο μάθαμε ότι κάποιες αναπηρίες προκύπτουν στη ζωή μας και χρειάζεται θάρρος και πολλή αγάπη για να τις αντιμετωπίσουμε. 

Με κλειστά μάτια νιώσαμε ...για πολύ λίγο !!!!

Ζωγραφίσαμε για όλους αυτούς τους ανθρώπους που η διαφορετικότητά τους γίνεται δύναμη , επιμονή και θέληση !!!

Διαβάσαμε βιβλία με υπέροχα θέματα για την ημέρα και καταπληκτική εικονογράφηση!!!

Γνωρίσαμε την ιστορία αυτής της γυναίκας με την γιγάντια θέληση, της Έλεν Κέλερ, μέσα από το βιβλίο της Μαρίας Ρουσάκη και είδαμε σε βίντεο animation την ζωή της (ΣΤ΄Τάξη).

Γνωρίσαμε τον Μάρκο με την "Ξάστερη Ματιά"..... εδώ κοντά μας, μέσα από την ταινία του Chania Film Festival και του Γενικού Λυκείου Ελευθερίου Βενιζέλου

Γράψαμε με την γραφομηχανή τού Μάρκου και τον ευχαριστούμε πολύ γι αυτό , στην γλώσσα Μπράιγ φυσικά....!!!!

Με το βίντεο του Δημοτικού Σχολείου του Εμπρόσνερου και την μικρή Ευαγγελία η νοηματική έγινε  επικοινωνία, στοργή, συγκίνηση κι αποδοχή !!!!!!

Σ αγαπάμε Ευαγγελία !!!!

και στο τέλος καταλήξαμε ......

Δεν έχει σημασία αν έχουμε μια δυσκολία, μια αναπηρία ή μια διαφορετική οπτική στα πράγματα, όλοι μας ψάχνουμε την αποδοχή και την αγάπη.