Η μέρα ξεκίνησε με τραγούδι! Η μουσικός μας, η κυρία Εύη με την κιθάρα της και όλα τα παιδιά τραγούδησαν το «Μενεξέδες και ζουμπούλια».
Έπειτα στις αίθουσες των δύο τμημάτων οι μεγαλύτεροι μοιράστηκαν με τους μικρούς μαθητές -εγγόνια τους ιστορίες από τα παιδικά τους χρόνια αλλά και τη ζωή τους τη σχολική. Έφεραν μαζί τους παλιές, ασπρόμαυρες φωτογραφίες, βιβλία, σκεύη, νομίσματα, υφαντά, κάδρα, γουδιά, ζυγαριές, απολυτήρια από τα γυμνάσια του παρελθόντος.
Έτσι για να πάρουν τα παιδιά μία ιδέα από τη ζωή τις δεκαετίες που μεγάλωναν και μάθαιναν οι παππούδες τους, σε συνθήκες τόσο διαφορετικές. Τότε που στις σχολικές τάξεις τα παιδιά ήταν πάρα πολλά ,φορούσαν ποδιές και περπατούσαν ώρα για να πάνε στο σχολειό τους. Μας άρεσαν τόσο οι ιστορίες τους, αλλά και οι όμορφες μαντινάδες που μας είπαν.
Ακολούθησε χορός, ζωγραφιές αφιερωμένες στους γεροντότερους και φυσικά κέρασμα! Η συνάντηση αυτή τελείωσε με πολλά χαμόγελα αλλά και συγκίνηση!
Σεβασμός στα τόσα χρόνια,
Όταν τα μαλλιά είναι χιόνια,
Η χαρά τους η αιώνια,
Τα παιδιά και τα εγγόνια
