Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

Διάκριση μαθήτριας του σχολείου μας σε διαγωνισμό που διοργάνωσε η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου με θέμα: "Οι τρεις Ιεράρχες"


Στον διαγωνισμό διακρίθηκε η μαθήτρια της 4ης τάξης Ροδαράκη Άννα με το παρακάτω δοκίμιο:





«ΓΙΟΡΤΗ των ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ-ΓΙΟΡΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ»

Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών, του  Μέγα Βασιλείου, του Ιωάννη του Χρυσοστόμου και του Γρηγορίου του Θεολόγου γιορτάζεται στις 30 Ιανουαρίου Οι Τρεις Ιεράρχες ήταν Μεγάλοι Δάσκαλοι αλλά και Πατέρες της Εκκλησίας μας.  Τη μέρα αυτή εορτάζουν τα σχολεία μας και εμείς οι μαθητές, γιατί η γιορτή αυτή δεν είναι μόνο Χριστιανική αλλά και γιορτή της Παιδείας & των Γραμμάτων, γιορτή των δασκάλων και των μαθητών. 
Έχει καθιερωθεί ως Σχολική γιορτή, γιατί οι Τρεις αυτοί ευσεβείς Ιεράρχες ήταν επιφανείς θεολόγοι, με κοινωνική προσφορά και φιλανθρωπικό έργο, που διέθεσαν τη ζωή τους στην πίστη τους για το Χριστό. Παράλληλα όμως ήταν άνθρωποι μορφωμένοι, σοφοί δάσκαλοι, φημισμένοι ρήτορες και συγγραφείς. Πρόσφεραν πάρα πολλά στα γράμματα διαθέτοντας ολόκληρη  την περιουσία τους. 
Μελέτησαν τους αρχαίους κλασικούς συγγραφείς και φιλοσόφους και κατόρθωσαν να  συμφιλιώσουν το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα με την Χριστιανική Πίστη. Κράτησαν τις αρχές της διαλεκτικής σκέψης της Ελληνικής Παιδείας, ακολουθώντας τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου «να δοκιμάζουμε τα πάντα αλλά να κρατάμε το καλό» μεταδίδοντας όλες τους τις γνώσεις στους Νέους.
Έστησαν έτσι γέφυρες στην Εκπαίδευση ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο, ανάμεσα στη γνώση και την αρετή, ανάμεσα στην αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας και την πραγματική αλήθεια της αγάπης, ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη, τον Ελληνισμό και το Χριστιανισμό. Δικαιολογημένα η εποχή τους ονομάστηκε: «Χρυσός Αιώνας της Εκκλησίας». 
Είναι σίγουρο ότι η μεγάλη τους καρδιά και η χριστιανική ψυχή τους γίνονταν στέγη για όσους είχαν ανάγκη. Ήταν τόση η καλοσύνη και η φιλανθρωπία τους, που δεν υπολόγισαν τα πλούτη και τα χρήματά τους. Τίποτα δεν κράτησαν για τον εαυτό τους. Όλα τα υπάρχοντά τους τα διέθεσαν για να δώσουν χαρά στους συνάνθρωπούς τους και ιδιαίτερα τους νέους. 
Τίποτε δεν τους φόβιζε. Δίδασκαν τη Χριστιανική θρησκεία και το Λόγο του Θεού με πάθος στους νέους, γεγονός που σε συνδυασμό με τη μεγάλη τους μόρφωση, τους έφερε αντιμέτωπους με τους τότε άρχοντες. Δίκαια, λοιπόν, ονομάστηκαν Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας και Προστάτες των Γραμμάτων και των Σχολείων. 
  Μελετώντας τη ζωή του καθενός από αυτούς φαίνεται και στην πράξη η πραγματική τους προσφορά στην Παιδεία:
Ο ΜΕΓΑΣ BAΣΙΛΕΙΟΣ γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου γύρω στο 330 μ.Χ. Η οικογένεια του πρόσφερε ουσιαστική μόρφωση. Σπούδασε και άσκησε το επάγγελμα του ρήτορα. Αφού βαφτίστηκε σε μεγάλη ηλικία, όπως συνηθιζόταν τότε, έγινε  μοναχός. Για να γνωρίσει μεγάλους ασκητές της εποχής του ταξίδεψε σε πολλές χώρες. 
Καθημερινά δίδασκε τους ανθρώπους εξηγώντας το Ευαγγέλιο θεμελιώνοντας τη Χριστιανική Θεολογία εξυμνώντας την αξία της Παιδείας.
 Συμβούλευε τη νεολαία να διαβάζει την ελληνική ιστορία, μυθολογία, ποίηση και φιλοσοφία. Έγραψε πολλά βιβλία, επιστολές, κηρύγματα, ομιλίες, προσευχές και τη Θεία Λειτουργία που φέρει το όνομά του. 
Η μεγαλύτερη προσφορά του είναι η περίφημη Βασιλειάδα, ολόκληρη πόλη, η οποία αποτελούνταν από νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, ξενώνες, εργαστήρια, σχολεία κ.α. για τα οποία διέθεσε όλα του τα υπάρχοντα, για να στηρίξει τους Νέους σε όλους τους κοινωνικούς τομείς.
    Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ονομάστηκε Χρυσόστομος για τις ρητορικές του ικανότητες. Γι αυτό τον ονόμασαν «Χρυσόστομο», δηλαδή στόμα χρυσό. Γεννήθηκε το 345 στην Αντιόχεια της Συρίας. Ύστερα από τη γενική εκπαίδευση, ο Ιωάννης, σπούδασε ρητορική και σπούδασε Νομική και Φιλοσοφία. Όταν βαπτίστηκε, άρχισε να ζει ασκητική ζωή και αργότερα  υπηρέτησε την Εκκλησία. Με τα λαμπρά του κηρύγματα και  κυρίως με το έξοχο παράδειγμά του βίου του μαγνήτιζε τις ψυχές των πιστών. 
Στα φλογερά του κηρύγματα καλούσε σε ηθική εξυγίανση της κοινωνίας και στην αλήθεια του Θεού μέσω της ουσιαστικής Παιδείας των Νέων. 
  Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, της Καππαδοκίας. Η οικογένειά του, του πρόσφερε χριστιανική ανατροφή. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στη Ναζιανζό και κατόπιν στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Εκεί γνωρίστηκε με το Βασίλειο και συνδέθηκαν με αδελφική φιλία και εκτίμηση που έμεινε ζωντανή και δυνατή  σε όλη τους τη ζωή. Μετά τις τόσο λαμπρές σπουδές στην Αθήνα δέχτηκε το άγιο Βάπτισμα. Εκείνο που ανέδειξε το Γρηγόριο μεγάλο δάσκαλο και ποιμένα της εκκλησίας ήταν η υπεράσπιση της Ορθοδοξίας και ο αγνός του χαρακτήρας, το τεράστιο συγγραφικό του έργο, που περιλαμβάνει λόγους & επιστολές, τα οποία φώτιζαν, φωτίζουν και θα φωτίζουν τους νέους.    
  Οι Τρεις Ιεράρχες έδειξαν με τη ζωή και το έργο τους ότι  η πίστη προς το Θεό και η αγάπη προς το συνάνθρωπο συμβαδίζουν. Οι ίδιοι είναι και θα είναι οδηγοί προς την αληθινή γνώση και μόρφωση, αγαθά πρότυπα κάθε νέου ανθρώπου.